Dankbaar en Tevreden
Gisteren speelde ik op het OK van Overschie, en dat was voor mij meer dan een schaaktoernooi; het werd een bespiegeling.
Ik zie mensen die zich met veel energie inzetten opdat anderen een dag, geheel verzorgd, kunnen schaken.
Ik zie iemand die ondanks fysieke beperkingen erbij kan zijn.
Ik zie schakers die het reuze naar hun zin hebben, oude anekdotes ophalen en pogingen doen hun partijen te winnen.
Ik zie: plezier
Sinds een aantal jaren merk ik dat de tand des tijds behoorlijk knaagt aan Mein System ( pun intended)
Na het behalen van de door de wet vastgestelde pensioenleeftijd werk ik nog wel wat dagen, maar het gaat niet meer zo soepel als vroeger. Het gehoor, zicht, concentratieniveau en uithoudingsvermogen, alles brokkelt langzaam af en stemt mij....; dankbaar en tevreden.
Hoe kan ik ook anders voelen, wanneer mijn lichaam en geest, in samenwerking, mij in staat stellen de auto te nemen en van dit alles in de Grote Kerkt te mogen genieten? En dat al vele jaren?
Wanneer ik op mijn werk te moe word, doe ik even een taak waarbij ik minder hoef na te denken.
Wanneer tijdens een feestelijke bijeenkomst de prikkels te veel worden, zonder ik mij even af af ga naar huis.
Wanneer ik tijdens een geplande wandeling van 10 kilometer na nog niet de helft al flinke pijn krijg, halveer ik de wandeling. Dankbaar en tevreden.
Ik schaak nu zoals ik leef.
Ik speel vaker remise dan vroeger, en gisteren werd ik zelfs de remisekoning ( leverde geen prijs op)
Eén aanbod was niet met goed fatsoen te weigeren.
Een andere remise was een voor mij gewonnen stelling waar het de tegenstander lukte mijn laatste matgevend materiaal te pakken.
Ik bood er één aan in betere stelling met minder tijd, omdat ik tijdens de berekening een dekkende toren over het hoofd zag. Wanneer ik dan doorspeel, gaat het vaak mis. Nosce te ipsum. ( ken uzelf)
In ronde 8 had ik een aanval maar zag de voortzetting niet, en dwong zetherhaling af. Om energie te sparen voor de laatste ronde met wit, die ik dan ook soepel won.
De herfstfase van het leven gaat volgens mij over het huishouden van je energie, en dankbaarheid en tevredenheid dat je dit alles nog mag doen en beleven. Al gaat het wat minder dan vroeger.
Een bevoorrecht mens ben ik, met zoveel fijne schaakmensen om mij heen.
Weest gewaardeerd, jullie.
Rob