Overschie K1 wint ook 2e duel

Zie Scherpe Combinatie. Dat blijkt de afkorting te zijn van ZSC dat haar speellocatie in het pittoreske Scherpenisse heeft. Ja, helemaal in Zeeland. Het KNSB team is samengesteld uit twee kleine verenigingen: Schaakvereniging Zierikzee en Schaakvereniging Denk en Zet. Ieder voor zich kon geen KNSB team op de been krijgen. Samen dus wel.

Tot zover dit stukje schaakwikipedia. Over naar de wedstrijd. Die werd vrij eenvoudig met 2-6 gewonnen. Dat mocht ook wel want er was een gemiddeld ratingoverwicht van 159 Elootjes per bord. Meestal eindigen we met de uitslagentabel, ditmaal vallen we er met de deur mee in huis:

De speelzaal verdient ook enige aandacht. Vooral vanwege de huisdieren. We speelden in een zeer oude locatie (ik meen uit 1564) op een soort zolder. Aan weerszijden waren ramen waar pakweg tweeduizend vliegen de schaakpartijen aan het volgen waren. Het toilet, dat ogenschijnlijk ook uit 1564 was, bleek het hoofdverblijf van alle muggen uit Zeeland te zijn. Ondanks de bonte verzameling van beesten was het verder prima toeven. De tegenstander was zeer gastvrij en liet ons, gezien de vele balken op de zolder, aan de binnenzijde spelen.

De wedstrijd startte met een gelijkspel. Rob was als eerste klaar en moest daarvoor enige tijd langs de afgrond wandelen. Hij kwam uit een ongebruikelijke Caro Kann toch wel wat opgeknoopt te staan. Met een goed getimede ruil van stukken kreeg hij lucht en een half punt.

Niet lang erna kwamen er hele punten binnen. Erik stond al na een paar zetten prima met zwart. Zijn tegenstander moet fan zijn van ruilbeurzen want hij wilde zo snel mogelijk alles ruilen. Toen Erik dat uit de weg ging, volgden enkele zetten die het centrum, waar de witte koning nog stond, verzwakte. Daar wist Erik wel raad mee en met logische en actieve zetten haalde hij het punt binnen. Ook Marcel kwam met de zwarte stukken prima te staan. Hij hoefde zelf niet heel veel te doen toen zijn tegenstander na een lange reeks van zetten met de dame (die ging geloof ik vanaf d1 naar b3, b5, g5 en g2, we zoeken nog even uit of het Guiness Book of Records interesse heeft) een foutieve combinatie aan ging. Marcel hield er flink wat materiaal en een punt aan over.

Robert kreeg al kort na de opening de zwartveldige loper aangeboden terwijl zijn tegenstander behoorlijk wat zwarte velden verzwakt had. De combinatie van het loperpaar hebben, extra ruimte en zwaktes om tegen te spelen was wel besteed aan hem. Het leverde uiteindelijk een volle toren plus een pion meer op. Plus een 0,5-3,5 tussenstand.

Niels of Henri, de heren zijn er nog niet uit, bracht het matchpunt binnen. Beiden wonnen ze en hun partijen zaten vol wendingen, verrassingen en mooie combinaties. Henri wist de zwarte koning in het midden te houden en kon met dynamisch stukkenspel en een opstormende pion op de b-lijn kiezen uit de vele mooie voortzettingen. Hij vond er eentje die uiteindelijk leidde tot mat “achter de paaltjes”. Waarbij de paaltjes ditmaal bestonden uit pionnen op f7, g7 en g6 en torens op h8 en h7!

Niels had inspiratie gehaald uit zijn bekerpartij de avond ervoor want op enig moment had hij alweer een beruchte Dc6, Lb7 combinatie tegen de witte koning op het bord staan. Door slim zijn e- en f-pion te gebruiken in de aanval creëerde hij zoveel druk, dat zijn tegenstander bezweek. Wat nu nog resteert is een Netflix serie met een reconstructie wie nu precies de matchpunten heeft binnengehaald. Niels kan dan gespeeld worden door Chris Hemsworth (met baard) en Henri door Dustin Hoffman.

Karel kende een ongelukkige middag. De eerste 20 zetten draaiden om zijn relatie met zijn witveldige loper in een Siciliaan. Karel en zijn witveldige loper hadden een knipperlichtrelatie. De loper was wispelturig en per 3 zetten moesten ze in relatietherapie: gaan we nou wel of niet met elkaar door? In de analyse waren de omstanders duidelijk: Karel, hier had je het dus uit moeten maken. Maar ja, beiden durfden de stap niet te zetten en zoals wel vaker, toen ze eindelijk de knoop doorhakten, was het misschien al te laat. Het was een vreselijk onduidelijke stelling rond de tijdnoodfase en toen Karel een sterke torenzet mistte, ging het tactisch mis op de beroemde 40ste zet. Hij kwam in een dodelijke penning te staan en moest opgeven. Een puike partij overigens van zijn tegenstander, die zich creatief en kranig weerde.

Over kranig weren gesproken … als laatste was Daan nog bezig. Na pakweg een half uur spelen keek hij al tegen een ruïne aan en dat was 5 uur later nog het geval. Dat gezegd hebbende, op het scorebord stond toen ook een half punt waarmee de eindstand op 2-6 kwam. Daan had zich wat laten overbluffen in de opening en kwam uiteindelijk een pion achter. Zijn tegenstander kon afwikkelen naar een eindspel van loper en 6 pionnen tegen paard en 5 pionnen. Hij deed meermalen de beste zet en als teamgenoten hadden wij ons buiten al berust in het onvermijdelijke. Uiteindelijk zou er een doorbraak komen want de koning en loper en extra pion zijn te actief. Maar Daan was in die 5 uur meer getergd en verbeten dan Russell Crow in Gladiator. Hij bleef knokken en had zich letterlijk voorgenomen niet op te geven. En die houding leverde hem een remise op! Hoewel zijn tegenstander in de slotstand nog steeds kon winnen (volgens engines), was de combinatie van de tijdsduur en de taaiheid van het verzet hem teveel geworden. “Ik kom er niet door, ik bied remise aan”. Daan nam het aanbod met twee handen aan.

De 2-6 zege was niet het hoogtepunt van de dag. Het team, inclusief supporter Rinus die helemaal naar Zeeland was afgereisd, werd door teamcaptain Rob verwend op een heerlijke maaltijd. De speellocatie lag op slechts een kwartiertje van zijn woonplaats en Rob liet maar al te graag zijn kookkunsten zien. Onder het genot van een verrukkelijk avondmaal bespraken we in de tuin de partijen, zagen we dat Max Verstappen wereldkampioen werd en filosofeerden we over de 7 rondes die nog gaan volgen.

Aan het eind van dit verslag nog een kiekje voor de sfeer: we zien Rinus (en hoewel niet zichtbaar op de foto ook een kleine 1200 vliegen op de ramen) toekijken bij de partij van Karel. Net daarachter zit Marcel en zie je hoe blij hij is met zijn stelling.