Geschiedenis (2)

Een decennium later werd J.P. van Steenis, liefdevol en kortheidshalve aangeduid met JP, de actieve begeleider van het eerste team. JP benaderde, op aangeven van een oud lid, enkele van diens vrienden. Die studeerden aan de VU in Amsterdam maar JP plande zijn werkzaamheden zo dat hij op donderdag, toen nog onze clubavond, in Amsterdam was en nam de beoogde versterkingen, in eerste instantie waren dat Peter Nathans en Gerard Wilschut, in zijn auto mee naar Overschie, voorzag ze van eten en bracht ze naar de wedstrijdlocatie. De versterkingen kwamen voor het eerst in oktober 1968 en nog altijd zie ik ze binnenstormen, Peter voorop, Gerard er achteraan en ze liepen zo snel naar hun bord achterin de wedstrijdzaal dat Gerards shawl achter hem aan wapperde (zoals tekenaars in cartoons altijd snelheid laten zijn) en dat beeld zal mij altijd bijblijven. Maar Peter en Gerard waren slechts het begin van een reeks versterkingen en van de victorie, die begint dus niet bij Alkmaar maar bij JP. Wij werden, mede dankzij hun inzet kampioen van de RSB en verwierven het recht tot deelname aan de competitie voor promotie naar de landelijke competitie van de KNSB. Dat ging in die jaren anders dan tegenwoordig. Die landelijke competitie bestond uit 1 hoofdklasse, 2 eerste klassen en 4 tweede klassen; steeds 10 teams van 10 spelers per klasse. De nummers 9 en 10 degradeerden aan het eind van de competitie naar de opvolgende lagere klasse en uit de tweede klasse degradeerden dus 8 teams naar hun regionale competities maar de kampioenen van die 13 regionale competities wilden de opengevallen plaatsen maar wat graag innemen maar moesten dus onderling uitmaken welke 5 kampioensteams niet mochten promoveren.

De eerste keer dat wij aantraden werden we veroordeeld tot die vijf ‘net niet’ maar het jaar daarop werden we weer kampioen van de RSB en mochten weer in de promotiecompetitie uitkomen en nu lukte het wel promotie naar de landelijke competitie 1970/71 te bewerkstelligen. Het was teamleider JP gelukt de plannen te verwezenlijken maar hij berustte nog niet, nieuwe doelen werden gesteld. Voor deze tomeloze inzet en al zijn andere bijdragen aan het wel en wee van zijn club werd hij beloond met het Erelidmaatschap van Schaakgenootschap Overschie. Uit een verslag dat Minze bij de Weg maakte voor Schaak Bulletin van de wedstrijd Brunssum Overschie, 22-9-1979, leiden we het volgende af: “In het seizoen 1970/71 werd gelijk doorgestoten naar de 1e klasse maar in 1973 viel Overschie weer terug naar de 2e klasse om in 1976 het eerste dieptepunt te bereiken (6e plaats in 2C). In 1977 promoveerde Overschie weer naar de 1e klasse om in 1978 de top te bereiken met een 2e plaats in 1B.

Voor een historische overzicht van alle in de KNSB-Competitie behaalde resultaten (door Overschie 1 en kortstondig Overschie 2) wordt verwezen naar de ranglijsten die zijn opgenomen in deze geschiedenis!

Plan Smit
In de zeventiger jaren was ene D.W. Smit (Daan) ook lid van Schaakgenootschap Overschie, tevens lid van het 1e team en zelfs bestuurslid. Die Daan had een eigen plan. Natuurlijk vond het toenmalige bestuur ook dat er teveel klassen zaten tussen die waar het eerste team en het tweede team in optraden en Daan vond dat er wat sterkere spelers van het eerste team moesten worden overgeheveld naar het tweede team met als doel het gat tussen 1e en 2e team te verkleinen; zelf wilde hij wel de eerste zijn die overstapte.

Dat plan, het “Plan Smit” werd door de Algemene Vergadering aangenomen en voldoende leden werden bereid gevonden om in het tweede te gaan zitten. Wonder boven wonder lukte het zo ook om de doelstelling te halen. In het seizoen 1974/75 werd de 1e plaats in 1e klasse behaald en beloond met promotie naar de Promotieklasse. In het daaropvolgende seizoen werd het kampioenschap van de RSB behaald met het recht op deelname aan een promotievierkamp. Ook daar in werd de 1e plaats veroverd en zo promoveerde ook het 2e team naar de landelijke competitie. Helaas niet voor heel lang. Daan ging studeren in Amsterdam en kreeg het te druk met zijn werkzaamheden aldaar. En vele van de ‘ingehuurde’ studenten, studeerden af en vonden elders werk. In het seizoen 1978/79 degradeerde het 2e team uit de landelijke competitie en zag sinds dien geen kans het verloren terrein te herwinnen.

Media
Ooit was er wel een clubblad “Overschie Schaakt” maar dat was lange tijd in diepe rust verzeild geraakt. Maar een man wiens naam in dit overzicht niet mag ontbreken, D.P. Liefhebber (Dick), wist dit blad als een ware feniks te laten herrijzen. Dagen, nou ja, avonden, werden door gebracht op het kantoor van J.A.W. Hammer om het clubblad met behulp van lichtdruktechniek te produceren. Later kon de technische productie worden uitbesteed (alweer speelde JP hierin een sleutelrol) maar Dick bleef jarenlang de hoofredacteur van en drijvende kracht achter het clubblad.

Dick was ook de eerste die publicatie van resultaten, intern en extern, en bijzondere zaken bij het schaakgenootschap in de regionale en lokale media wist te bewerkstelligen. Dat hij ook nog eens een flink aantal jaren als voorzitter leiding en energie gaf aan onze club en met aanstekelijk enthousiasme zijn partijen speelde voor Overschie en het Spaanse Marshallgambiet promootte mag niet onvermeld blijven, al past dat niet helemaal of helemaal niet onder dit kopje.

Internationaal
Ook internationaal timmerde Schaakgenootschap Overschie aan de weg. Zo gingen we diverse keren vriendschappelijk de strijd aan met Kiel Ost; eerst uit en het volgend jaar thuis. Dat waren ware feestjes. Later kwamen ook Brugge en Gent in het vizier en speelden we ook daar uit en thuis tegen. Velen hebben nog altijd prettige herinneringen aan plezierreisjes. Mogelijk zien we kans die ‘tak van sport’ in 2015 weer op te nemen; er zijn enige contacten met Brugge.