Het wonder van De Hoog

Ja, dit was D-day, de wedstrijd waarnaar ik het hele seizoen al had uitgekeken en die rood omcirkeld in mijn agenda stond: Maandagavond 5 februari 2024 MESSEMAKER 1 – SG OVERSCHIE 1. Om 10 voor 8 kon ik in het denksportcentrum De Hoog acht maal koffie uitserveren voor de binnendruppelende SGO spelers.

Ik ben dus al 43 jaar lid van Schaakgenootschap Overschie en 3 jaar geleden werd ik lid van Messemaker in Gouda, de oudste schaakclub van Nederland. Ik voel me een soort dubbelspion die vanaf de eerste minuut al ontmaskerd is. Vorig seizoen kreeg ik de kans om voor Messemaker in de KNSB te gaan spelen en die uitdaging, in een hogere klasse spelen, ging ik graag aan. Dit werd natuurlijk niet erg gewaardeerd aan Overschiese zijde. Maar deze RSB avond speelde ik voor SG Overschie tegen Messemaker, en dat viel duidelijk ook niet in goede aarde bij een aantal clubgenoten in Gouda. Ik hoorde afgelopen maandagavond althans een aantal kreten als “overloper” en “verrader” die me op de een of andere manier bekend in de oren klonken …

Maar de wedstrijd verliep in een opperbeste sfeer aan beide kanten, ook toen de verrassende uitslag zich begon af te tekenen. Natuurlijk wist ik dat Robert & Robbert een hele goede partij op de mat kunnen leggen. En dat Karel altijd minimaal een remise scoort. En dat Maurits een tank en bulldozer tegelijk is. En dat de gebroeders Smit in de vorm van hun leven verkeren. En dat Arnout altijd weet te verrassen. En dat ik zelf in externe wedstrijden altijd extra geladen ben. Maar winst op het machtige Messemaker bolwerk was toch echt een droom. Nu scheelde het natuurlijk enorm dat IM Peter Scheeren en Erik Hennink dit seizoen niet meespelen voor Messemaker in de RSB (Peter viel één keer in), maar dan nog. Wij misten tenslotte onze veelvuldig clubkampioen Erik Brandenburg.

De eerste klappen werden uitgedeeld door Overschie en die waren ook twee daalders waard. Binnen twee uur stond er al 0-2 op het wedstrijdformulier voor de twee topborden! Robert aan bord 1 met wit wist met sterk spel te profiteren van de mindere openingsopzet van Peter Ypma (2301) en Robbert (bord 2, zwart) strafte een rekenfout van Jan Evengroen (2183) af. Jan offerde een toren maar heeft waarschijnlijk gemist dat de koning van Robbert zich over de 6^e rij veilig kon spelen.

En voor de rest zag het er ook best goed uit: Karel (bord 4, zwart) had een pion gewonnen met goede winstkansen; Maurits (bord 5, wit) stond eerst duidelijk minder na de opening maar was goed bezig om het tij te keren. Han (bord 6, zwart) was onduidelijk, Daan (bord 7, wit) en Arnout (bord 8, zwart) stonden wat minder. En zelf had ik aan bord 3 met wit een kansrijke stelling tegen Henk-Jan Evengroen (2223).

Even later wist Maurits zijn partij te winnen (sterk terug gevochten) en moest Arnout na een gemene tactische wending de handdoek gooien. Zodoende stonden we nog steeds twee punten voor. Nadat Han zijn tegenstander een remiseaanbod deed wat die niet kon/wilde maar wel had moeten weigeren, was het dus een kwestie van nog één punt ophalen uit de drie resterende partijen voor de eindoverwinning. Maar dat werd nog een hels karwei … Want Karel kwam, mede vanwege zijn geslonken bedenktijd, niet verder dan remise. En mijn partij ging werkelijk alle kanten op. Mijn tegenstander stond duidelijk minder na de opening en ging toen risico nemen. Met een sterk stukoffer kreeg ik winnend voordeel, maar vond het nodig om ook nog een kwaliteit te offeren om denkbeeldig tegenspel eruit te halen. Gewoon slecht rekenwerk! Uiteindelijk resulteerde een stelling waarin ik drie pionnen voor een stuk had, met een onveilige koning voor zwart. De computer waardeerde dit op +1.30 voor mij. Maar toen ik onnodig dameruil toeliet, werd het een ingewikkeld eindspel waarin ik met vrijwel geen tijd meer steeds de beste zet moest zien te vinden. Dat ging natuurlijk maar deels goed. Grappig genoeg bleef de stelling na de dameruil wel 18 zetten lang binnen de remisemarge (maximale uitslag -0.50) totdat … mijn tegenstander een stuk wegblunderde. Toen resulteerde een eindspel met allebei een paard en een pluspion voor mij. Was in hogere zin gewonnen, maar toen ik van alle goede geesten verlaten de paardruil forceerde, moest ik nog langs afgronden om het pionneneindspel remise te houden. 

Een belangrijk halfje want Daan, die als laatste nog lang doorknokte, kon zijn partij niet meer redden.

Het is nog even wachten op de uitslagen van de andere teams , die spelen later deze week, maar we staan straks minimaal tweede. Alleen Krimpen a/d IJssel kan nog boven ons komen, die ontmoeten we in de laatste ronde. Zoals onze superbescheiden Robbert het verwoordde: we hebben met veel geluk de degradatie afgewend. Maar veel liever citeer ik opnieuw onze teamcaptain Han: we hebben het kampioenschap geheel in eigen hand. Je moet tenslotte blijven dromen!

Link naar de stand en uitslagen van deze vierde ronde: https://rsb.netstand.nl/rounds/view/189. 

Albert