Overschie laat winst glippen tegen Krimpenaren
Overschie laat potentiële winst tegen Krimpen liggen
Zaterdag 26 november mocht Overschie 2 zich melden in een pittoreske bowlinghal in het gemoedelijke Krimpen aan den IJssel. Ik heb even gegoogeld op beroemde Krimpenaren. Een van de eerste zoekresultaten: “Krimpense Gerda bedenkt eigen fritessaus”. Je weet nooit of deze kennis nog eens van pas komt in het leven. Verder is nog belangrijk om op te merken dat je in de omgeving van Krimpen prachtig kunt fietsen. Met name aanbevelenswaardig is een rondje IJssel-Lek: heen langs de IJssel via Moordrecht naar Gouda en dan via Schoonhoven of Bergambacht langs de Lek weer terug.
Tijd om te schaken.
Bord 8 Thom – Remco
Remco schaakte een uitstekende en degelijke partij. Pech voor de neutrale toeschouwer was dat zijn tegenstander dat ook deed. Eigenlijk was de enige noemenswaardige fout op zet 8. Na 1. d4 d5 2. Lf4 c5 3. e3 cxd4 4. exd4 Pc6 5. Pf3 a6 6. Ld3 e6 7. Pbd2 Ld6 speelde wit: 8. Ne5??
Thom liet zijn d-pion hangen en Remco liet de kans lopen om deze pion te elimineren. In de rest van de partij werden niet of nauwelijks fouten gemaakt, wat knap is als je zo lang bezig bent. Helaas gebeurde er verder weinig enerverends. Stukken werden heen en weer geschoven, er werd geruild, de dames gingen van het bord. Remco kreeg een dubbelpion maar positioneerde zijn torens goed op de open lijnen tegenover de kwetsbare achtergestelde pionnen van Thom. Na nog wat geschuif zat de boel echt op slot en werd remise overeengekomen.
Bord 7 David – Mees
Meestergamer Mees ging met wit voor het Italiaans tegen David en kwam terecht in de Pianissimo variant van het Giuoco Piano spel: 1. e4 e5 2. Pf3 Nc6 3. Lc4 Pf6 en 4. d3 Lc5. Dus loper buiten de pionnenketen en klaar om snel te rokeren. En zo geschiedde. Mees ontwikkelde goed zijn stukken Zwart maakte de eerste fout door te gretig b5 te spelen om de loper van Mees aan te vallen. Mees bleef rustig en had door dat hij een tussenschaakje met Pxf6 kon geven, waardoor de pionnenstructuur voor de zwarte koning kapotging:
Alles zag er rooskleurig uit, Mees bleef lang 1 a 2 pionnen voor staan. Na wat ruilen had de tegenstander van Mees het loperpaar. In het eindspel werd dit loperpaar erg sterk en kwam David gelijk te staan qua materiaal maar met een iets betere pionnenstructuur en daarmee kans op promotie. Een spannende pionnenrace aan weerszijden van het bord was het gevolg waarbij beide spelers kansen op de winst lieten liggen. Uiteindelijk trok Mees aan het langste eind omdat zijn loper het promotieveld van zwart kon verdedigen en hij zelf wel kon promoveren. Een leuke pot, mooie overwinning voor Mees.
Bord 6 Jonathan – Ruud
Buitenmens Ruud was bezig aan een weinig comfortabele 'losing streak' met meerdere verliespartijen op rij. Tegen de jeugdige Jonathan moest hier een einde aan komen. Ruud kreeg met zwart het Engels voorgeschoteld en besloot de zwartveldige loper snel te ruilen tegen een paard van wit en zijn pionnenstructuur op te bouwen op de zwarte velden: 1. c4 e5 2. Pc3 Pf6 3. e4 Lb4 4. d3 Lxc3+. Jonathan sloeg terug met zijn b-pion, wat hem een sterk centrum opleverde, een open b-lijn en een kwetsbare a-pion. Kritiek moment in de partij was dat Jonathan de fout maakte door met zijn f-pion te slaan op e5 en Ruud een dubbelaanval op een presenteerblaadje gaf:
Een blunder komt vaak niet alleen. Na Dg3, Dxg3+, besloot Jonathan met zijn toren terug te slaan, waardoor Ruud meteen de knockout kon uitdelen met een vork op f4. Met een vol paard meer en Ruuds toren op de tweede rij speelde zwart tegen beter weten in nog een aantal zetten om later dan toch op te geven. Ruud is hopelijk weer aan een 'winning streak' begonnen.
Bord 5 Eric – Mauricio
Onze Colombiaanse schaakkameraad Mauricio speelde met wit c3 tegen het Siciliaans van Eric, een sterke speler. Met deze Alapin-variant wil wit de controle over het centrum houden: 1. e4 c5 2. c3 e6 3. Pf3 Pc6. Eric bleef passief in de opening met d6 in plaats van d5. Mauricio kwam prima uit de opening met het centrum in handen, maar los van enig ruimtegebrek was zwart verder prima ontwikkeld:
Hierna had Mauricio moeite met het juiste plan vinden en werd hij wat onzorgvuldig met de zetvolgorde. Hij speelde met Te3, met als doel Tg3 op de g7 pion te pennen van zwart en eventueel te slaan op h6:
Mauricio zag hierbij over het hoofd dat de zwarte loper was nog niet ontwikkeld en b3 een mooi veldje was voor het paard van zwart. Eric maakte hier gretig gebruik van en kon na Pb3, Tb1 de belangrijke pion op d4 ophalen. Mauricio ging door met zijn plan toren g3, maar Eric mobiliseerde zijn paard van d4 naar de koningsvleugel en kon deze aanval eenvoudig pareren. Doordat de toren weinig ruimte had, werd het in plaats van een aanvalswapen een doelwit. Eric kon zijn eigen toren ruilen voor een paard en een loper van Mauricio. Zwart kwam eigenlijk niet meer in de problemen en wit moest opgeven.
Bord 4 Peter – Wil
Turnlegende Wil speelde met zwart natuurlijk Pirc: 1. e4 d6 2. d4 Nf6 3. Nc3 g6 4. Nf3 Bg7 5. Be2 O-O 6. O-O c5.
Hij speelde dit tegen een bekend gezicht in de Rijnmondse schaakwereld: de sympathieke RSB secretaris Peter de Weerd, die als invaller was komen opdraven. Hij noemde de nog de namen van Marcel en Rinus voordat hij zijn pion op e4 zette. Wil en Peter leverden een bijna foutloze, maar ook vrij vlakke partij af. Na 16 zetten waren de zwartveldige lopers, alle paarden en de beide dames al van het bord. Het gevolg laat zich raden er gebeurde weinig meer, en beide spelers eindigden met een toren en twee pionnen: remise.
Bord 3 Mario – Jos
Dierenvriend Mario had op papier een sterke tegenstander met Jos. Mario had het Schots voorbereid (1. e4 e5 2. Pc3 Pc6 3. d4). Het is altijd motiverend als je tegenstander besluit om al in de eerste zet af te wijken van jouw voorbereiding: zwart speelde Frans door na e4 e6 te spelen. Mario kwam er vervolgens niet lekker uit, en stond gedrukt, totdat zijn tegenstander zijn voordeel opgaf door zijn goede loper op te geven door Lxe3 te spelen:
Slechts een paar zetten stond Mario ineens in de plus met een matige loper voor zwart en weer volop mogelijkheden voor wit:
Toch gebeurde er weinig spannends meer. De torens gingen van het bord en hoewel de computer voor wit nog een kansje zag, leek dit menselijk gezien remise, Mario en Jos besloten de punten te delen. Een degelijke pot van Mario.
Bord 2 Niels - Cor
Cor speelde een spannende pot, alleen al door de tijdnood waarin beide spelers terecht kwamen. We kennen het gevoel: iedereen is al klaar, langzaam komen er steeds meer mensen om het bord staan, de klok laat nerveus het aftellen van seconden zien in plaats van de ontspannen minutenaanduiding.
Maar hoe verliep de partij? Cor kreeg met zwart het Italiaans tegen zich en wit probeerde een vreemd trucje met g4:
Met het paard pakken is hier niet echt goed vanwege c3 en daarna d4. Cor trapte er niet in en sloeg met de loper. Niels volgde alsnog met c3 en d4, maar de stelling blijft in dit geval gelijk. De partij ging lang gelijk op, al kwam zwart steeds meer gedrukt te staan. Niels bouwde steeds beter zijn stelling op en Cor had het zwaar:
Het kwam tot een ingewikkeld eindspel, waarin wit de druk steeds verder opvoerde. De computer zag nog mogelijkheden om remise te spelen, maar dan was er wel een serie aan Houdini-zetten nodig. Cor vond deze serie, mede door de tijdsdruk, helaas. Zijn tegenstander rondde af met een stijlvol mat.
Bord 1 Menno – Frits
Menno kon zijn borst natmaken tegen de sterke (1835) Frits op bord 1, een ervaren speler uit een hoger team die Siciliaans speelde. Geïnspireerd door een leuke pot van Fokke tegen Kris voor de interne competitie was het Menno’s plan om aanvallend te gaan spelen en het Smith-Morra gambiet te spelen. Dat is na 1. e4 c5 2. d4 cxd4 3. c3! waarin wit dus een extra pion biedt. Zwart kan meestal niet de verleiding weerstaan om te slaan, waarna wit terugslaat met Pxc3.
Het idee is duidelijk: ontwikkelingsvoordeel te creëren met een gevaarlijke open lijn in het centrum en zwart die niet zomaar zijn d-pion kan ontwikkelen. Volgens de computer is dit beter voor zwart, maar voor een menselijke speler is het lastig spelen met een grote kans op fouten.
Zwart had de hele partij een klein plusje, toch speelde het niet lekker voor Frits. Hij had veel tijd nodig om de juiste zetten te vinden. De loper op c7 kwam pas laat van zijn plek doordat zwart geen d5 kon spelen. Maar de fout waarop gehoopt werd leek maar niet te komen. Menno besloot om ruimte in te nemen, kreeg zijn paarden op prachtige velden en gooide ook zijn pionnen voor de koning in de strijd om de druk erop te houden. Dit voelde risicovol aan voor wit: als zwart de storm zou weerstaan, leek wit problemen te krijgen op de lange termijn. Toen kwam de toch de fout van zwart: Tc6??
Vermoeid door het lange denken gaf Frits zomaar een kwaliteit weg, Menno kon een vork plaatsen met Pd4. Met een voordeel van +4.5 was het nu een kwestie van uitspelen. Na toren e5 was het plan van Menno om dominant te worden op de 7e en 8e rij door met de dame en toren binnen te komen:
Menno speelde Dc2. De schok was groot toen Frits zonder nadenken Th5# speelde. En zo meedogenloos is schaken. Je speelt – tot dat moment – een prima partij. Je staat gewonnen. Je hebt nog 50 minuten op klok, je tegenstander minder dan een kwartier. En dan blunder je mat in 1. En dit betekende in de totaalscore ook het dus een verlies voor het team. Ouch. Maar: als Feyenoorder weet Menno natuurlijk wat het is om met verlies en teleurstelling om te gaan. Hij zal dit ook zeker te boven komen.