Beter laat dan nooit

Vorige week werd ik er door onze voorzitter fijntjes op gewezen dat er nog geen verslag was van van de wedstrijd van het tweede viertal tegen Maassluis op maandag 6 januari. Omdat ik dit als nog nieuwbakken groepsleider volledig vergeten was, ben ik bij mijn medespelers te rade gegaan hoe hun partijen verlopen waren. Omdat Dick verhinderd was, had ik Wil bereid gevonden in te vallen op bord twee. Zijn verslag: Mijn tegenstander opende met b2, Lb2, e3, c4, Pc3 en f3. Ik dacht die kan er weinig van en speelde gewoon D66, e5, Pf6, b6 en Lb7 en dacht dat wordt een makkie. In slaap gesust gaf ik op zet 15 na slechts 12 minuten bedenktijd pardoes een stuk weg. Normaal geef je dan op, maar als je voor een team speelt ga je toch nog wat proberen. Ik kreeg uiteindelijk 2 pionnen voor het stuk, maar hij hield er een niet meer tegen te houden a-pion aan over die op zet 55 tot dame kon promoveren. Toen was de pret echt uit. Geen goede invalbeurt en volkomen onnodig verloren, maar daar had ons viertal weinig aan. Sorry jongens! Mario kon zich herinneren dat hij op bord 1 een vrij simpele partij speelde. Hij won dan ook vlot. Martin speelde op bord 3 een relatief gelijke partij. Hij won materiaal en de partij omdat zijn tegenstander een penning over het hoofd zag. Zelf speelde ik op bord vier een wat saaie schuifpartij die uitmondde in een totaal vastgelopen stelling met ongelijke lopers. Remise dus, wat de eindstand bracht op een 2,5-1,5 overwinning voor SGO. No hard feelings voor Wil, die hopelijk komende vrijdag ook weer kan invallen.

Ruud Gorseman