Geen Matchpunten Overschie R2

We nemen u direct even mee naar de afloop van de avond. Onze jeugdleider Niels zat uitgeblust aan een tafeltje in de donkere kerk. De jeugdleider zat eindelijk onderuit. Zijn avond was begonnen met tientallen kinderen en schaakles. Hij had ze weer rustig weten te houden, principes als vorkjes en open lijnen weten bij te brengen, en passant verhinderd dat de één de ander met een loper de kop inslaat. Daar mocht hij direct één van de zwaarste partijen uit het RSB-seizoen spelen en werd zijn geliefde b4 eindelijk gelogenstraft - daarover later meer. En dat alles speelt in een fase van zijn leven waar hij net begonnen is met werken als ambtenaar, een fase waarin de meeste mensen er al helemaal niets meer bij kunnen hebben.

Het was dus niet meer dan terecht dat Niels, gesteund door de voorzitter, aan mij (David vd V) vroeg het verslag te schrijven. En het mag dan ook gerust lafhartig genoemd worden dat ik me eerst nog achter het vaderschap probeerde te verschuilen om eraan te ontkomen. Die vaderschapssmoes had al eens eerder gewerkt, maar nu niet meer. Bedenkend dat Niels één van de kurkjes is waar de vereniging op drijft stemde ik toe. Niels, je bent een baas! Team 2: laten we ons best doen het verslag zoveel mogelijk uit handen van Niels te houden; die doet meer dan genoeg.

Voor we verdergaan, eerst de wissels: op bord 1 hebben we Ronald Ruijtenberg gekregen in plaats van Albert. En hoewel we nog evenveel van Dongens in de basisopstelling hebben als vorig jaar, is er toch wat veranderd: vader Gijs heeft zijn plek afgestaan aan zoon Jesse, die nu dus samen met zijn broer Sam in één team zit.

Hoe dan ook; hier uw verslag van een eerste match in een nieuw seizoen, tegen het eerste van Erasmus. Erasmus is één van de drie teams in onze poule die een gemiddelde rating hebben van hoger dan 1900. Wij zijn één van de vijf teams in onze poule die een gemiddelde rating hebben van lager dan 1800. U leest het goed: er zit een gat in onze poule van ruim 100 ratingpunten en we kunnen dus bij voorbaat spreken van een drie teams sterke kopgroep en een peloton van vijf teams. Dit is de eerst van drie matches waar we over deze kloof heen aan het schaken zijn. Elke punt is dus meegenomen. Aan de andere kant; dat is allemaal gebaseerd op een papieren ratingpunten-werkelijkheid, wat er echt aan de borden gebeurt, moet nog maar blijken.

De avond begon direct goed. David van der Vloed (1730) stond op bord 6 opgesteld tegen Arno van Houten (1867). David had die middag per app te horen gekregen dat hij wit had, en had zich ‘voorbereid’ door anderhalf YouTubefilmpje te kijken. Daaruit had hij geleerd dat het Londen-systeem een opening is waar je minsten 7 zetten blind kan doen zonder fouten te maken. Aldus geschiedde, en zijn tegenstander gebruikte de tijd om allemaal paarden op de koningsvleugel te zetten (f6 en f5). Daardoor kon David zijn g-pion met gratis tempi op de paarden helemaal naar g5 krijgen. Die aanval bleek teveel, toen er ook nog een ongelukkig f6 gespeeld werd was het klaar en kon Lxh7+ gespeeld worden, waarna het uit was. 1-0 voor Overschie!

Ondertussen leek Jesse van Dongen (1637) tegen Erasmus’ topscorer van vorig seizoen (1926) op bord 8 een aardige aanval op de zwarte koning te hebben. Maar helaas, die aanval werd afgeslagen en toen kwam zwart met een hele sterke tegenaanval op de witte koning – en dat ging vrij snel over in een winnend voordeel voor Jesses tegenstander. In het licht van de bijna 300 ratingpunten voorsprong mag dat geen verbazing wekken. Proficiat aan Jesse dat hij het nog gevaarlijk heeft gemaakt! Om nu te zeggen dat de partij dus naar Jesses tegenstander ging is Mostert na de maaltijd: 1-1

Zijn broer Sam van Dongen (1844) speelde op bord 5 tegen Alek Dabrowski (1913). Sam won daar een kwaliteit, maar moest daarvoor een enorme druk over de f-lijn tegen zijn ongerokeerde koning toestaan. Sam richtte al zijn grof geschut op g2, maar de tegendruk mocht niet baten – wat overbleef was een eindspel met een loper minder. Helaas! 1-2

Op bord 2 speelde Niels van Diejen (1746) tegen Marvin Dekker (1933). Niels speelde - natuurlijk - zijn liefde b4, het wapen waarmee hij al meerdere successen heeft geboekt. Helaas, niet vandaag, zijn tegenstander speelde een variant die zelfs Niels niet kende. Niels hield de partij gecompliceerd door op g7 te slaan met zijn toren, maar koos uiteindelijk niet de beste voortzetting en kwam in een verloren eindspel terecht, waar Niels een loper van de verkeerde kleur had en Marvin een paard om vrolijk mee druk te zetten op Niels’ pionnen. Toen Marvin een tweede pion ging winnen hield Niels het voor gezien. 1-3

Ernaast, op bord 3, zat Hans Doornheim (1811) tegen Olivier Vrolijk (1978). Het was een leuke en spannende partij, totdat Hans een pionnetje verloor. Met een pionnetje voorsprong wist Olivier het gewoon vakkundig uit te maken en werd het al snel 1-4.

Op bord 7 zat Fokke Lindeboom (1693) toen al een tijd te zuchten tegen Cander Flanders (1846). Fokke wist geconcentreerd te blijven ondanks het te laat op komen dagen van Cander, en het werd een spannende partij. Het was een Grunfeld waarin wit (Cander) het centrum beheerst en zwart (Fokke) dat probeerde aan te vallen. Fokke vond dat hij lange tijd minder stond en zag allerlei goede opties… voor zijn tegenstander. Het eindigde in een toreneindspel met één pion meer voor Cander – en niet zomaar een pion, maar een pion op de zevende rij. Fokke stond met de rug tegen de muur, maar stond daar wel solide. Cander wist de gevaarlijk ogende stelling (hoewel: Fritz is niet onder de indruk) niet te verzilveren en het bleef remise. 1,5 – 4,5.

Op bord 1 zat onze nieuwe voorman Ronald Ruijtenberg (1965) met zwart tegen Frank van Zutphen (1985). Ronald schrijft dat de opening voor hem bekend terrein was en dat zijn Dd7 wit altijd wat bedenktijd kost. Rond zet 23 dacht Ronald even dat hij er in een koningsaanval af zou gaan, maar met f5 en e5 offerde hij tijdelijk een pion en hield daarna een ietsje beter eindspel over. Maar omdat hij Franks Pd4 niet had gezien kwam er van voor de winst spelen niet meer terecht. Remise was het juiste resultaat. 2-5

Toen was de partij op bord 4 nog over, waar Daniel Gavrilov (1801) met wit tegen Ton Dulk (1961) zat. Daniel leek de hele partij op een klein plusje te staan. Vermoedelijk had Ton er nog wel remise uit kunnen halen, maar dat gebeurde niet, en uiteindelijk werd het kleine plusje een vrijpion op de b7 en kon Daniel onder het toeziend oog van alle andere spelers van de avond eindelijk de Tc8 spelen waarmee de wedstrijd beslist werd. 3-5.

En zo zat de eerste avond van het nieuwe seizoen erop. We hebben dan wel geen matchpunten gepakt, maar toch 3 bordpunten tegen een van de hoger genoteerde teams van onze poule. Ik zie het seizoen met vertrouwen tegemoet!

David van der Vloed