Een Doffe Dreun (in excelsis)
Ons eerste team verliest de tweede wedstrijd met 3-5 van Charlois Europoort 3, terwijl bij een normaal verloop we met minstens 6-2 hadden gewonnen!
Net als in de eerste ronde moet erop gedronken worden, maar nu om de vieze smaak van deze onnodige nederlaag weg te spoelen. Wat een doffe ellende: Robbert en Erik verliezen een complexe partij vanuit gewonnen positie. Karel en Albert verspelen in de uitvluggerfase een zeer goede tot gewonnen stelling. Waarbij het voor Albert extra zuur was: om een team nederlaag te voorkomen moest hij een gedwongen zetherhaling uit de weg gaan. Zo’n extreem scheve wedstrijd uitslag heb ik nog nooit meegemaakt.
Robbert (bord 1, met zwart) speelde een fantastische partij, een creatieve topprestatie! Heel jammer dat hij het niet kon afmaken, en dus zelfs nog verloor, al moet gezegd worden dat zijn tegenstander het ook goed speelde. Na afloop hoorde ik wat afkeurend commentaar, er werden zelfs vergelijkingen gemaakt met Henk Ochtman … ?, geheel ten onrechte heren! Scorebord journalistiek noemen we dat, foei! Het pionoffer 10…g4 was misschien wat speculatief, maar past helemaal bij Robberts spelopvatting. Met creatief spel verhindert hij eerst de lange rochade van wit, om hem daarna naar de keel te vliegen met de fantastische zet 23…Lxg3!! : een stukoffer en dameoffer in één zet, en helemaal correct (Fritz geeft dan -0.70). Wit speelt hierna “only moves” en als Robbert 25…f5! had gespeeld (i.p.v. 25…Dxh4) dan had hij zeker gewonnen, hij wint dan namelijk altijd het stuk terug en houdt aanval. (0)
Maurits (bord 2, met wit) had helaas niet de inspiratie om er een echt gevecht van te maken. Tegen Cor de Wit (2016) werd het een bloedeloze remise, na slechts 13 zetten. Beide spelers kennen elkaar goed, dus ook elkaars sterke en zwakke punten, en hebben blijkbaar veel respect voor elkaar. So far so good, maar schaken op ons nivo moet toch ook een avontuur (dus met risico’s) kunnen zijn. Zoals het nu ging werd de witte opzet van Maurits vakkundig geneutraliseerd door Cor. De slotstelling is misschien gelijk, maar laat dat dan ook maar zien door de stelling echt uit te spelen! Teveel respect dus, of gewoon “poep in de broek” according to Cor Feelders. (½)
Erik (bord 3, met zwart) speelde een zeer complexe partij. Gijsbert Kamerman speelt het origineel met 2.Lg5 en 8.g4!? maar staat wel al op -1.0 na 13 zetten. Erik gaat goed door en heeft op zet 20 nog steeds het voordeel van -1.0. Maar de stelling is heel ingewikkeld en volgens Fritz verliest hij dan zijn voordeel met zijn 21e en 22e zet. Wit doet het ook niet helemaal goed en met een kwaliteitsoffer voor 2 pionnen heeft Erik dan toch weer het betere van het spel. Maar ongemerkt (ook voor Fritz) blijkt wit toch in het voordeel te komen. Ondanks hardnekkig verweer van Erik bereikt wit een gewonnen stelling. En dat maakt Gijsbert koeltjes af met een fraai matnet. (0)
Karel (bord 4, met wit) mocht het opnemen tegen het Scandanavisch van Marcel den Bleeker (1995). Met zijn geheel eigen positionele aanpak wist Karel een degelijke plus te verwerven. Uitgerekend op het moment dat zwart heeft geneutraliseerd, gaat Marcel vreselijk de fout in: 23...h6 kost een belangrijke pion na 24.Pxe6! Lange tijd houdt Karel het winnende voordeel, maar dan gaat het opeens bergafwaarts. Eerst laat hij een tactische wending toe (34...Dxc5 35.DxTa8 Dxf2+), die gelukkig ook door zwart gemist wordt. Maar zwart krijgt wel actief tegenspel, waardoor het witte voordeel wegsmelt. Maar verliezen (in tijdnood) was geheel onnodig. (0)
Rob (bord 5, met zwart) moest het, net als in de eerste ronde, opnemen tegen een clubgenoot bij Bergen op Zoom, André van der Graaf (1838). Met een degelijke opening hield hij de stelling prima in evenwicht. Beide partijen zien weinig kans iets te ondernemen, of hebben ook teveel respect voor elkaar? Zonder veel bijzonderheden werd na 27 zetten remise overeengekomen. (½)
Cor (bord 6, met wit) was deze keer opnieuw succesvol. Prachtig om te zien hoe het verantwoorde, positionele spel van Melvin Holwijn (1962) wordt aangepakt door het power-chess van wit. Cor zet het origineel op (hoewel, vrij standaard voor hem ..) met de pionnenfalanx e3-f4 en e3-d4-c5 en een verloren ankerpunt Ld2. Dat is dan -0.5 in het voordeel van zwart. Melvin speelt het goed genoeg verder en rond zet 19 is de stelling gelijkwaardig. Hierna maakt Melvin één fout (19...dxe4 i.p.v. fxe4) en komt meteen verloren te staan. Cor kon direct winnen met het fraaie 22.Txf5! (Fritz), maar zoals het gaat komt hij onstuitbaar binnen op de damevleugel en rolt hij Melvin op als een rolmops aan een prikker. (1)
Henri (bord 7, met zwart) speelde een prima pot tegen Viktor van de Wetering (1930). Wit speelt een dubieus pionoffer in de opening. Dankzij zijn ontwikkelingsvoorsprong bereikt Viktor nog wel een gelijkwaardige stelling. Maar nadat Henri dit vakkundig geneutraliseerd heeft, moet wit pijn lijden. Met een fraaie paardendans, einde van de dressuur op e3 met een pirouette, bereikt Henri een totaal gewonnen stelling. Maar dan het afmaken nog, altijd lastig ... Met nog steeds een pluspion, slinkt het voordeel in het paardeindspel van -1.50 naar -0.50 ... Maar hierna neemt Henri het roer weer ferm in handen en laat wit totaal kansloos (1)
Albert (bord 8, met wit) speelde een geheel nieuwe opzet tegen het Siciliaans van Wang Yang (1893). Geinspireerd door een tip van Maurits tegen het Frans (het werd inderdaad tijd voor iets nieuws), heb ik ontdekt dat deze opzet ook tegen het Siciliaans goed kan werken. De opening werd een succes, al speelde ik het nog niet optimaal. Optisch zag het er heel goed uit, maar ik had twee pionoffers "op de bluf" nodig – beide werden niet aangenomen – om echt voordeel te bereiken. Even later had ik met een Fritz combinatie kunnen winnen. Uiteindelijk koos ik voor een voordelig eindspel, om daarmee de uitvluggerfase in te gaan. Hierin ging eerst mijn tegenstander en daarna ikzelf flink de mist in. Aan het eind had ik in een zetherhaling moeten berusten, maar dat betekende een team nederlaag met 3½-4½. Dus dan maar een laatste wanhoopspoging .. die al binnen 3 zetten werd afgestraft. (0)
We hebben in elk geval laten zien dat we heel goed kunnen schaken. Alleen moet het afmaken beter!! Op vrijdag 15 december mogen we, wederom thuis, een en ander rechtzetten tegen Moerkapelle. Geluk bij een ongeluk: onze grootste concurrent Erasmus (met Henk Ochtman) heeft verloren van het vermaledijde Charlois Europoort 4. Zij zijn nu de verrassende koploper met 100%, samen met Moerkapelle. Dus we hebben het eventuele kampioenschap nog in eigen hand.
Albert