Dramatisch Beging Nieuwe Jaar

Ruw wakker worden was het afgelopen zaterdag. Nu wisten we wel dat de Capelse SchaakVereniging een sterke tegenstander was, op rating zelfs de sterkste, maar we waren vrijwel kansloos. Eigenlijk waren er maar twee partijen gedurende de wedstrijd waarbij ik dacht: “Daar zal weleens een punt uit kunnen komen”. Helaas gingen beide partijen verloren. Bij de meeste partijen tekende zich al snel een negatieve uitslag af en bij enkelen was er hoop op een punten deling.

Albert Segers (bord 4; met zwart) was als eerste klaar. Nu moest hij ook nog eens tegen een buitencategorie speler (2300+) en die strafte het kleine foutje van Albert in de opening genadeloos af. (0-1).

Daan Smit (7; wit) speelde een prima potje al bereikte hij ook weer niet heel veel. De opgezette aanval sloeg niet door, mogelijk dat hij met Ph4 meer had bereikt, maar het evenwicht werd nu in ieder geval niet verbroken en dus volgde een logische remise (½-1½).

Bij Maurits de Jong (3) wisselden de kansen wel heel erg als de eerste indruk ons niet heeft bedrogen maar ook hier moet een nadere analyse uitwijzen hoe het allemaal werkelijk was. Nu leek het dat hij wat passief uit de opening kwam, vervolgens hard terugsloeg, ergens weer een toren verspeelde en daarna volgens de regelen van de kunst van het bord werd gezet (½-2½).

Henri Krop (8) werd na zijn fraaie overwinning de vorige keer weer als anchorman ingezet maar verspeelde ergens een pionnetje en dat werd hem misschien fataal. In ieder geval kostte het vinden van de juiste verdediging hem daarna veel tijd, teveel tijd en dat resulteerde in een vlagincident op de 38e zet (½-3½).

Onze vast kopman Erik Brandenburg (2) was nu eens, voor de verandering, aan bord twee geposteerd en kwam behoorlijk onder druk te staan. De wat nerveuze CSV-speler deed het goed maar in tijdnood slopen er enkele slordigheden in z’n spel waardoor Erik de pion achterstand kon nivelleren en met matdreiging maar dat zag zijn tegenstander nog juist bijtijds waarop de noodrem werd ingeschakeld en een lopereindspel met lopers van ongelijke kleur de remise borgde (1-4).

Er zijn bij ons twee spelers waar geen pijl op valt te trekken en Cor Feelders (5) is er daar één van. Een woeste Torre-aanval (tijdens de partij vertrouwde Cor mij toe dat hij nooit meer die opening kon kiezen want zwart had wits opzet volledig weerlegd; benieuwd wat zijn nieuwe geheime wapen wordt) resulteerde in een middenspel met een pion minder maar kansen tegen de zwarte koning. Het kwam er allemaal niet uit zoals Cor graag had gezien en uiteindelijk bleef slechts een eindspel over waarbij de zwarte koning het halve bord werd over gejaagd maar daarna was het over en uit (1-5).

De partijopzet van Karel Looijmans (6) gaf de witspeler, mogelijk geheel ten onrechte, het gevoel superieur te staan en wellicht speelde hij daardoor zo snel dat onze Karel met zijn bedenktijd in de knoei kwam. Hij redde zich daar overigens uitstekend uit en het spel leek te verzanden in een simpele remisestand waar beide spelers zich niet geroepen voelden dat dan ook maar aan te bieden. En dan besluit wit plotseling tot een kamikazeactie, anders kan ik het niet noemen, en ging in enkele zetten ten onder. De eer voor Overschie is daarmee gered, of is dat iets dat je geheel op eigen kracht moet doen? (2-5).

Die opdracht, het redden van de eer van Overschie, had Henk Ochtman (1) zichzelf toebedacht en aan de teamleider toegezegd maar hij faalde. Zoals al bij Cor Feelders werd aangegeven is Henk de andere speler waar gewoonlijk geen pijl op te trekken is of aan wiens spel geen touw valt vast te knopen. Hij gaf een kwaliteit, veroverde een toren, verspeelde een paard, verwierf zich een pion met potentie en sneefde in zijn pogingen (2-6).

We hebben nu een paar weken om onze wonden te likken maar we kunnen onmogelijk beweren dat we het jaar zo goed zijn begonnen; integendeel.

Teamleider MD