Zwijdrecht aan de Zegekar

Vrijdag 21 november 2014 speelden wij een thuiswedstrijd tegen het eerste team van Zwijndrecht. Tot dan toe een goede middenmoter en qua ratinggemiddelde de één na hoogste in de poule. Kortom het beloofde een zware wedstrijd te worden.

Ruud-Jan (bord 5) was tegen Robert Goedegebuur als eerste klaar. Het was zeker niet zijn avond en werd al vroeg in de verdediging gedwongen. Daarbij ging een pion verloren. Behalve deze kleine materiele achterstand stond Ruud-Jan ook onder druk door een aanvallend ingesteld tegenstander (0-1).

Daarna waren Daan, met zwart aan bord 3, en Jeroen, met wit aan bord 4, bijna gelijktijdig klaar. Zij het onder verschillende omstandigheden. Daan won een mooie aanvalspartij. Lang gerokeerd in een Meraner! Wit zijn open koningsstelling werd ge-h-lijnd (zwarte pion op g3, altijd lastig). Daarnaast nog loperveld c5 tot zijn beschikking en ging spoedig mat (1-0).
Jeroen kreeg een soort Philidor opening tegen en speelde een spannende partij en kwam door een foutieve combinatie van zwart op de 15e zet een stuk voor. Het leek of zwart compensatie had voor het geofferde materiaal want de witte koning stond een beetje in het midden van het bord. Jeroen wikkelde ondanks tijdgebrek ‘rustig’ af naar een gewonnen stelling. (1-0)

Aad (bord 6) kreeg het frans tegen en had lange tijd voordeel en ruimte overwicht. Er kwam een eindspel op het bord met aan beide zijden 7 pionnen op het bord. Zwart had een witveldige loper en Aad een paard. In gesloten stellingen altijd een groot voordeel. Zwart kon weinig uitrichten tegen de paardmanoeuvres en kwam in zetdwang (1-0).
Han volgde daarna. Hij speelde met zwart de Franse opening en zijn tegenstander koos voor de doorschuifvariant. Er werden wat stukken geruild maar nergens werd het evenwicht verstoord. Op zet 36 bood Han zijn tegenstander remise aan wat werd geaccepteerd (½-½).

Serge (invaller) kwam verrassend slecht uit de opening. Met wit kreeg hij de Budapester tegen. Een zeldzame opening en misschien de reden van zijn mistasten. Op de 3e zet speelde wit d4-d5. Daarna volgde Lc5, 4. Lc1-g5 en het verrassende antwoord 4. Pf6-e4 ! Dat zag Serge even niet. Het gebeurt wel vaker aan het begin van de partij. Je bent nog niet helemaal scherp. Hierna volgde een gedwongen Lg5-e3. Na ruil volgde een schaak op h4. Na 7. g2-g3 volgde Pe4xg3. Na Pf3-Dh6 en zwart stond virtueel gewonnen. Maar Serge probeerde er nog wat te maken en het had nog effect ook. Wit kreeg tegenkansjes en zwart stond slechts een pion voor. Op zet 30 stond het qua materiaal helemaal gelijk. Op zet 32 speelt Serge Pd4. Zwart gaat hierna in de fout, want wit dreigt Pc6 met schaak waarbij de zwarte toren gepend staat. Zwart moet noodgedwongen de kwaliteit geven en daarna is het snel beslist (1-0).

Hans (invaller) speelde met zwart het Slavisch en wit koos voor de afruilvariant. Zelfde pionnenstructuur en remiseachtig. Hans moest in het begin wel nauwkeurig spelen om niet in het nadeel te raken. Op zet 33 ging wit in de fout met een aanval van een paard op de zwarte dame. Helaas voor wit sloeg Hans met de dame een ander wit paard wat niet kon worden geslagen wegens dameverlies (penning). Daarna kon Hans het makkelijk winnen (1-0).
Tenslotte Arnout. Hij speelde met wit ongelukkig in een variant van het Siciliaans. Na verlies van een belangrijke pion op e4 probeerde wit het spel te compliceren door gebruik te maken van voorsprong in ontwikkeling. Ondanks die achterstand in ontwikkeling kon wit niet profiteren. Het lukte allemaal net niet en toen zwart zich had losgemaakt kon de tegenaanval worden ingezet. Hiertegen had wit geen goed verweer en moest op zet 28 de strijd staken (0-1). Einduitslag 5½-2½.